Film „Nieodwracalne” jest specyficznym filmem. Cała akcja filmu toczy się od końca. Wszystkie wydarzenia którymi jesteśmy świadkami kręcone są w odwrotnej chronologii. To czasem powoduje zagubienie wątku filmu. I o to właśnie twórcom chodziło. Dzięki temu widz nie jest świadom czym każda następna scena jest motywowana. Pozwala to na szerzenie domysłów od samego końca filmu, aż po początek.
„Nieodwracalne” nie zalecany jest dla osób z miękkim sercem. Sceny gwałtu (z najdrobniejszymi szczegółami), niszczenia ciężkimi przedmiotami twarzy (masakra czaszki jest kręcona tak realistycznie, że aż trudno rozgraniczyć film od rzeczywistości), oraz silne emocje, które zmieniają się wielokrotnie podczas każdej sceny. Czasami odnosi się wrażenie, że twórcy filmu nakręcili ten film żeby tylko żerować na najniższych instynktach ludzkich.
Niesmak – to jedno z głównych uczuć które mi pozostało po obejrzeniu. Stylistycznie można ten film zaszufladkować do tej samej kategorii co „Serbski Film„. Z tą różnicą, że Serbski Film nie pokazywał tak mocno intymnych obrazów jak odbyt gejów i buty na twarzy. Autorzy przesadzili z dawką brutalności. To kwalifikuje ten film dla widzów od 21 lat. Dla kogo on jest? Raczej dla niewyżytych sadystów, niż miłośników mocnego kina.
Spodobał Ci się wpis pt.:Film: Nieodwracalne – recenzja?
Za każdym razem kiedy zapominasz dać lajka pod wpisem, gdzieś na świecie ginie mały kotek :)