Grzegorz Skawiński – Me & My Guitar

O powstaniu tej płyty dowiedziałem się z ryjksiegi – czyt. facebook – poprzez post który zamieścił monsieur Grzegorz. Zatem czekałem z utęsknieniem na materiał. Grzecznie udałem się ostatnio do pewnego molocha ze sprzętem RTV i płytami i nabyłem drogą kupna rzeczone CD. Obsługujący mnie gość gorąco polecał.

– To taki powrót do SKAWALKERa i O.N.A.

– DOBRA!!! BIORĘ !!!

Przychodzę ci ja do domu z zakupionymi CD i odpalam tą jako pierwszą….. No i się zaczęło!!! „Ship of fools” otwierający album dał mi w łeb ciężarem. Taki walec. Trochę jak Dream Theater. Świetnie skrojony numer, ze świetnym solo, czego akurat się spodziewałem po tej firmie. Następny numer, „new better world” jest w podobnym klimacie… Tylko jeszcze w dodatku jest szybki… A potem rasowy blues „Last Thing”. Taki bujający. Ze świetnymi klawiszami w tle. Kolejny to tytułowy „Me & My Guitar”. Rockowo-funkowe granie do którego zaprosił Grzegorz kilku gitarowych czarodziejów. Następnie instrumentalnie. Delikatny, nastrojowy „Return to innocence” i szybki melodyjny „Stratosphere” I doszliśmy do perełki… „Strendth To Carry On”. Tak! To ten który leci teraz. Świetny ciężki i bardzo melodyjny numer. Idealnie pasuje jako singiel. Na końcu dwa instrumentalne numery „21st Century Blues” i bardzo nastrojowy „Over The Mountain”, który zamyka zgrabnie całość. Generalnie nie jest to płyta równa klimatycznie, jest ciężko, jest bluesowo i spokojnie instrumentalnie, niczym Joe S. Najgorszym co może stać się z płytą to wrażenie po trzecim numerze że leci jedna i ta sama pieśń. Tu tak na szczęście nie jest. Ta jest zróżnicowana. Nawet jak ją zapętlisz w odtwarzaczu i będzie grać pięć godzin non stop nie będziesz zmęczony.

Jak dla mnie jest to dobra płyta. Kapitalnie zagrana. Świetnie brzmiąca. Tytułowy numer może do mnie nie trafił ale nie zmienia to faktu że są to dobrze zainwestowane cztery dychy.